آنکه می گوید دوست ات می دارم
خنیاگر غمگینی ست
که آوازش را از دست داده است.
ای کاش عشق را زبان سخن بود...
هزار کاکلی شاد
در چشمان توست
هزار قناری خاموش
در گلوی من
ای کاش عشق را زبان سخن بود...
آنکه می گوید دوست ات می دارم
دل اندوهگین شبی ست
که مهتاب اش را می جوید
ای کاش عشق را زبان سخن بود...
هزار آفتاب خندان در خرام توست
هزار ستاره گریان
در تمنای من
عشق را ای کاش زبان سخن بود…